In Nederland lijken er veel zorgverzekeraars te zijn, maar schijn bedriegt (afbeelding 1). Er zijn maar vier grote labels. Tot voor kort waren er naar schattingen 1800 tot 3500 verschillende polissen verdeeld over deze vier abels. Dat u als klant door de bomen het bos niet meer ziet is dan ook niet zo gek.

Elke verzekeraar biedt een fysiotherapeut contracten aan. Onderhandelen door de zorgverlener over het tarief, duur en de voorwaarden is niet mogelijk met de verzekeraars. Het is tekenen bij het kruisje. De infographic (afbeelding 2) laat de verdeling van de omzet van de praktijk zien. Niet tekenen van het contract met Achmea (48,6 % marktaandeel) of VGZ (19,45 %) is geen optie, omdat daarmee het voortbestaan van de praktijk direct bedreigd zou worden. Daardoor zijn we overgeleverd aan de grillen van een zorgverzekeraar. Het is een eenrichtingsverkeer van en naar de verzekeraar geworden. Dit is geen enkel probleem wanneer zorgverzekeraars hier zorgvuldig mee om gaan. En daar ligt nu net het hele probleem. "With great power comes great responsibility." Zomaar een uitspraak uit een Marvel film, maar dat gaat zeker op voor de zorgverzekeraars.  DSW is de enige die dit lijkt te beseffen. (zie ook het artikel bij de DSW over waar ze voor staan)

Kortom in de driehoeksverhouding tussen de klant, de zorgverzekeraar en de fysiotherapeut zijn de verhoudingen niet meer gelijkwaardig. Gek genoeg blijft u als klant massaal bij zorgverzekeraars die niet goed (genoeg) zijn voor uw therapeut. U weet wel waar u verzekerd bent, maar weet niet waar de organisatie voor staat en welke normen en waarden ze hebben. Past hun visie ook bij die van u? Zo heeft Achmea een groot aandeel gehad in de sluiting van het ziekenhuis Slotervaart. Niet beseffende dat de klant, die het ziekenhuis zo mist, die bij deze verzekeraar blijft net zo goed een aandeel heeft in deze sluiting. Elk jaar als klant de vraag stellen waar wil ik heen qua richting in de zorg en komt dat overeen met mijn zorgverzekeraar zou helemaal geen kwaad kunnen. 

      afbeelding 2. Marktaandeel van zorgverzekeraars  

  afbeelding 1: overzicht van labels met verzekeraars

Wat betekent dit nu voor 2024? In het laatste kwartaal van het jaar komen de verzekeraars met de nieuwe contractvoorwaarden. Er heerst al jaren een spaningsveld, waar de klant vaak geen besef van heeft.

Waar gaat dit spanningsveld over?

• Het gaat met name over het tarief (dat wat door de verzekeraar aan de fysio wordt betaald). In 2018 is met het guptarapport aangetoond dat de marktprijs van fysiotherapie in 2018 €7,50 hoger zou moeten zijn dan dat er op dat moment werd betaald door de zorgverzekeraars. En daar is de inflatie nog niet in meegerekend. Het onderzoek is uitgevoerd door KPMG in opdracht van Zorgverzekeraars Nederland (ZN), de Nederlandse Zorgautorieteit (NZA) en de beroepsvereniging fysiotherapie (KNGF), waarbij de intentie was uitgesproken om de uitkomsten over te nemen. Echter hebben de zorgverzekeraars tot op heden het tarief niet gerepareerd. Met de huidige inflatie mee zou de marktprijs ten opzicht van het huidige tarief met 20 tot 25 % omhoog moeten voor een marktconforme prijs. Een prijs waarbij een praktijk in zijn kosten kan voldoen voor personeel, huisvesting, energie, scholing en een kleine marge om er zelf van te kunnen leven. Met de huidige voorstellen van de verzekeraars van respectievelijk 3% en 4,7% procent betekent dat praktijken verlies zullen maken. Met de inflatie gaan we er immer ongeveer 10% op achteruit. Een bakker kan zijn brood ook niet goedkoper verkopen dan waar hij het voor heeft gemaakt. Dan kan hij net zo goed sluiten. 
• en vaak over voorwaarden die worden verkocht onder het mom van kwaliteit, maar in werkelijk voorwaarden zijn waarbij de verzekeraar maar wat graag op de stoel wil zitten van de zorgverlener. Zo wilde Menzis praktijken in 2023 verplichten om intervisie te doen met andere praktijken. Nu is intervisie, mits goed ingezet, een goed middel, maar niet wanneer het verplicht wordt. Wanneer dan de vraag wordt gesteld aan de verzekeraar ''wie moet dat bekostigen'' dan is het antwoord ''oh maar wij niet, dat moet je zelf doen'' Deze investering oplopend tot 600 euro in het gunstigste geval gaat weer af van de toch van bovengenoemde prijs. 

Dit is niet alleen in de fysiotherapie zo, maar ook bij de huisartsen, wijkverpleging of welke discipline dan ook. Het wordt vaak verkocht als betrokkenheid bij de zorg, maar in werkelijkheid gaat het vooral om kostenbeheersing en winstmaximalisatie. Immers hoe minder er hoeft te worden uitgekeerd, hoe meer winst er over blijft. Een verzekeraar is er uiteindelijk niet voor u, maar vooral voor het bedrijf. (met als uitzondering weer de DSW).

Ook wordt er vaak gesteld dat zorg zo duur is, en vooral fysiotherapie, maar daarbij wordt door zorgverzekeraars alleen gekeken naar de baten en nooit naar de opbrengsten. Van fysiotherapie is bewezen dat het een enorme kostenbesparing oplevert (verschuiving 2e naar 1e lijn)  naast natuurlijk de gezondheidswinsten. Er gaat meer geld naar mensen die aan de zorg werken (zorgmanagers bij grote zorgverzekeraars en nodeloos ingewikkelde structuren, zie parallen met de belastingdienst) dan mensen die in de zorg werken. De zorg is immers een grote industrie en waar een grote industrie is veel geld te verdienen. Marjet Velhuis heeft dit prachtig inzichtelijk gemaakt in haar boek heilige zorghuisjes.

Ondanks dat Zorg en Zekerheid goede stappen heeft gezet voor 2024 en hun tarief verhoogt heeft naar €33,21, een stijging van ruim 8 % (inflatie is 4,4 %) is het tarief nog steeds lager dan het meerendeel van de tarieven in 2023 en dat is niet acceptabel. Daarmee zit deze verzekering nog steeds 24% onder de normatieve kostprijs voor fysiotherapie. In het 2023 heeft deze verzekering de prijzen bij een inflatie van 9,7 % de tarieven slechts met 3% verhoogt. De verlaging van vorig jaar is daarmee dus geenszins gecompenseerd en ook de reparatie naar kostprijs tarief is nog niet gerealiseerd. Veel praktijken in Amsterdam hebben deze verzekeraar niet gecontracteerd. 

Waar CZ in het verleden een betrouwbare partner voor ons is geweest, ligt dat in 2024 anders. CZ heeft van alle verzekeraars het allerlaagste basistarief voor 2024, namelijk €31,30 ten opzicht van €30,80 in 2023. Dat is een stijging van 1,62 % bij een inflatie van 4,4 %. Er is dus een deflatie van het basistarief. Weliswaar compenseert CZ dit door allerlei aanvullende modules, maar dat zijn de spreekwoordelijke hoepels waar we als fysiotherapeut doorheen moeten springen. Indicatoren die vooral schijnkwaliteit lijken te meten en vooral door de zorgverzekeraars worden ingezet als controlemiddel. Aangezien we veel doen aan kwaliteit voldoen we wel aan de modules, maar CZ wil dat we ons als praktijk commiteren aan een 3-jarig contract. Er valt niet te onderhandelen met CZ over tarief of duur van het contract. Omdat in het dit contract vooral de plichten zijn vastgelegd voor de fysiotherapie en de rechten van CZ hebben we besloten niet te tekenen. Er zijn te weinig rechten vastgelegd en ook is er niet vastgelegd dat het tarief tenminste wordt geindexeerd met de geldende inflatie berekend door het CPB. Daardoor is het risico dat we een speelbal worden van de verzekeraar en brengen we de praktijk in gevaarlijke wateren. Immers het basistarief ligt 28% onder de normatieve kostprijs. Het risico is dat met een drie-jarig contract dit alleen maar zou kunnen toenemen. 

Caresq heeft te weinig klanten voor ons. Daarmee zouden we ons conformeren aan eisen die er eigenlijk toch niet doen, en dat maakt het onnodig ingewikkeld. We gaan voor simpel.